تاریخچه استرالیا

نام استرالیا از کلمه لاتین "استرالیس" به معنای "جنوبی" گرفته شده است و از اوایل قرن بیستم در بین عوام به  نام اوز (OZ) معروف است.

 همچنین به ساکنان استرالیا اوسی (Aussie) می گویند.
نام استرالیا را اولین بار  متیو فلیندر به طور رسمی در سال 1804 به کار برد. وی به تبعیت از پشتیبان و حامی سفرهایش، سر جوزف بنکس، در دستنوشته ها و نقشه های سفرش به ترا استرالیس نام استرالیا را برای منطقه استرالیای کنونی به کار برد. حامی وی معتقد بود این نام در ذهن عوام آشناتر است. وی در دست نوشته هایش چنین می نویسد: "احتمال اینکه هیچ خشکی دیگری در فواصل جنوبی تر این عرض جغرافیایی یافت شود وجود ندارد. بنابراین نام ترا استرالیس را به علت موقعیت خاص جغرافیایی این سرزمین برای آن برگزیدم.

فلیندر در پانوشت چنین اضافه می کند: "اگر به خود اجازه میدادم که تغییری در نام اولیه این منطقه داشته باشم، نام استرالیا را انتخاب می کردم، چرا که این نام با گوش آشناتر است و نوعی هماهنگی با دیگر نامهای بزرگ مناطق دنیا دارد."

نخستین باری که نام استرالیا به طور رسمی استفاده شد در تلگرافی به لرد باترست در تاریخ 4 آوریل 1817 بود. در این تلگراف فرماندار مک کواری دریافت نقشه کاپیتان فلیندر از استرالیا را تایید کرد. در 12 دسامبر 1817 مک کواری به اداره مستعمراتی توصیه کرد که نام استرالیا رسماً مورد استفاده قرار گیرد. در سال 1824 نیروی دریایی رسماً  با نام قاره استرالیا موافقت کرد. آغاز زندگی انسانی در استرالیا به طور تقریبی به 42000 تا 48000 سال قبل بازمی گردد. این آغاز احتمالاً به دنبال مهاجرت ساکنان جنوب شرقی آسیا از طریق خشکی های متصل کننده دو قاره در آن زمان و آب گذرهای باریک بوده است. این ساکنان اولیه احتمالاً اجداد استرالیایی های کنونی این کشور هستند. ساکنان بومی استرالیا، هنگام مهاجرت اروپاییان در قرن 18 میلادی بیشتر شکارچی و کشاورز بوده و دارای فرهنگ شفاهی پیچیده و ارزشهای روحانی بر مبنای احترام به سرزمین اجدادی و اعتقاد به آغاز خلق زمین بوده اند. اهالی جزیره تورس به ملانزی ها معروفند. سواحل شمالی و آبهای استرالیا به طور معمول مورد استفاده ماهی گیران مناطق جنوبی آسیا قرار می گرفته است.